Bertje, toch. Er was in de afgelopen jaren geen bondscoach waar ik het steevast zo mee eens was als jij. De keuzes die je maakte. De tactiek die je koos. De selecties die je samenstelde. Maar wat is er nu aan de hand? Je moet toch echt een foutje hebben gemaakt, een vlaag van verstandsverbijstering hebben gekend. Want ik miste zijn naam in die lijst met 36 spelers… Kenneth Vermeer, zeg je? Welnee! Basje. Basje Dost. Die man van sc Heerenveen met meer dan dertig goals, die sterke spits die we bij Oranje nooit hadden om een wedstrijd open te breken. Waar was-ie in je voorlopige EK-selectie?
Ik hoorde je het maandagavond zeggen in het tv-programma Voetbal International. ,,Pinchhitters? Tja, eh, dat zegt me niks.” Het ging niet over Bas Dost, maar indirect misschien wel een beetje. Het verklaarde waarom je hem niet hebt opgenomen in de selectie, waarom hij geen kans maakt op een plekje bij het Oranje dat op jacht gaat naar de Europese titel.
Maar Bertje, besef je het dan niet?
Wat nou als we in de laatste groepswedstrijd tegen de Portugezen een goal nodig hebben in de laatste twintig minuten om door te gaan, Huntelaar zijn dag niet heeft en Van Persie zich laat intimideren door die sterke Portugese houthakkers achterin…?
Wat nou als we in de halve finale of de eindstrijd tegen Spanje of Duitsland er voetballend niet doorheen komen, als opportunisme ons laatste redmiddel is? Dan hebben we zo’n boomlange invaller nodig met een sterke body en een neusje voor de goal.
Zo’n Van Hooijdonk, maar dan van anno nu.
Bas Dost dus.
Het oranje shirt past hem, letterlijk en figuurlijk. Je kunt hem nog bellen, Bertje. Het is nog niet te laat…